5 minuten #35 – Herinneringen aan Frank Masmeijer

Normaal gesproken ga ik niet in op verzoekjes. Daar liggen principiële noch andere bezwaren aan ten grondslag. Ik krijg simpelweg nooit verzoekjes om op in te gaan. Tot nu. Het verzoekje luidde, als ik het me goed herinner: ik hoop dat Klaas Knooihuizen eens een 5-minutenstukje wijdt aan Frank Masmeijer. Nou, bij dezen.

Als ik het zo opschrijf klinkt het trouwens meer als een wens dan als een verzoekje, maar goed, ik ben de beroerdste niet. Dat is Frank Masmijer al.

Dat wil zeggen: hij voelt zich beroerd. Neem ik aan. Hij is namelijk opgepakt met drugs in België. En dat terwijl hij zo’n heerlijke tv-presentator was. En profvoetballer bij Telstar of zo’n soort onzinteam, al durf ik dat niet met zekerheid te zeggen. Hij had een sportquiz bij Sport 7 die ik wel eens keek en daar houdt mijn kennis over Frank Masmeijer op.

Zijn naam valt wel eens in gesprekken met onbekenden op het moment net nadat je erachter bent gekomen dat je ongeveer even oud bent. Voorwaarde is dat er een jonger iemand bij de ontmoeting aanwezig is. Dan zegt mijn onbekende leeftijdsgenoot: ‘Wij kennen Frank Masmeijer wel en jij niet, want toen was jij nog maar drie.’ En zo heb je ineens een band met iemand met wie je misschien helemaal geen band wil hebben.

Er bestaat een versie van Vlieg Met Me Mee Naar De Regenboog van Paul de Leeuw waarin Frank Masmeijer genoemd wordt. Het gebeurt al na de eerste zin:

Soms zijn er momenten dat ik aan je denk / Al komen die maar weinig voor (Frank Masmeijer)

Die tekst is mij op het lijf geschreven. Ik denk enkel aan Frank Masmeijer als ik dat nummer hoor (wat weinig voorkomt) en als ik iemand tegenkom die net zo oud is als ik (maar in dat geval meestal niet).

TOELICHTING
Frank Masmeijer is een cultheld. Het probleem met veel culthelden is dat ze vroeg of laat grootschalig worden omarmd en/of hun cultstatus beginnen uit te buiten, zodat ze niet meer cultheld zijn maar gewoon mainstreamheld. Ik noem een Herman Brusselmans, een Maarten van Rossem, een Britt Dekker. Frank Masmeijer zie ik voorlopig niet doorbreken naar de mainstream, als helpt het niet dat hij nu opnieuw in de aandacht staat.

Frank Masmeijer was inderdaad een tijdje profvoetballer, maar dan bij Go Ahead Eagles. Hij zat twee jaar bij de selectie en speelde nul wedstrijden. De quiz op Sport 7 heette Aanvalluh!, met -uh! op het einde, inderdaad. Dat zie je toch ook niet vaak meer tegenwoordig.

Op de website van De Telegraaf zijn in de afgelopen drie weken 21 artikelen verschenen over de drugshandel van Frank Masmeijer. Dat is een artikel per dag. Die lui zijn flink de weg kwijt.

In de eerste zin schrijf ik ‘bij dezen’. Veel mensen denken dat het ‘bij deze’ is, zonder ‘n’ aan het eind. Je kunt zo’n zin daarom beter niet gebruiken. Zeker niet in een sollicitatiebrief. De lezer kan denken dat je een fout maakt. Hij zal je niet uitnodigen voor een gesprek. Wel wenst hij je veel succes bij eventuele volgende sollicitaties, maar wat koop je daarvoor?