5 minuten #49 – een speech op het Blogbal

Hallo. Leuk dat jullie er zijn.

Dat zeg ik nu wel, maar dat moet je niet geloven. Ik schreef dit al eerder, tussen 18:16 uur en 18:21 uur. Toen had ik nog geen idee dat jullie hier zouden zijn, laat staan dat ik dat leuk zou vinden.

Wat ik wel leuk vind, is dat ik genomineerd ben voor de Blogger des Vaderlands-award. Ik voel mij vereerd, dat mag u best weten. Nooit eerder was ik genomineerd. Wel won ik eens een prijs, een teddybeer in de vorm van een ooievaar, maar daar ging geen nominatie aan vooraf. Ik won uit het niets. Vermoedelijk omdat ik de enige inzender was. Ik was toen tien. Daarna is het snel gegaan met mijn carrière. Moet je me nu eens zien.

Aan de andere kant (het voorgaande was ‘aan de ene kant’) moet je ervoor waken jezelf te uitgebreid op de borst te kloppen om zo’n nominatie. Ik ken iemand, zij het niet persoonlijk, die om de haverklap genomineerd wordt voor allerhande prijzen en zelfs regelmatig wint, terwijl zijn teksten om te janken zijn. Een voorbeeld van zo’n tekst: vandaag is rood de kleur van jouw lippen.

Als ik heel stil ben hoor ik het geluid van kokende aardappels. Dat is geen verrassing; ik kook momenteel aardappels. Die ga ik straks kapot stampen. Dan flikker ik er allerlei andere dingen door – andijvie en rode pesto en pijnboompitten en vegetarische balletjes – en dan eet ik het op. Niet veel later, zeg: een uurtje of vijftien, komt het er aan de andere kant van mijn lichaam weer uit. Onherkenbaar, behalve misschien de vegetarische balletjes.

TOELICHTING
Dan volgt nu de toelichting op het voorgaande. Dat is broodnodig, want in vijf minuten kan ik zelden alles vertellen wat ik kwijt wil. Bovendien maak ik nog wel eens een foutje en dat kan ik dan mooi rechtzetten. Bijvoorbeeld: ik besloot uiteindelijk geen pijnboompitten door mijn stamppot te doen en juist wel zongedroogde tomaten.

De betekenis van de zin ‘vandaag is rood de kleur van jouw lippen’ heb ik nooit precies begrepen. De zanger van die zin, die liever anoniem wil blijven, beklemtoont zowel ‘vandaag’ als ‘rood’ als ‘lippen’. Het kan volgens mij twee dingen betekenen:

1. die lippen zijn op andere dagen niet rood. Morgen kunnen ze net zo goed blauw zijn, of zwart.
2. elke dag is een ander lichaamsdeel rood. Vandaag de lippen, morgen de handen, overmorgen de alvleesklier.

Ik heb geen idee waartoe een alvleesklier dient.

Dan volgen nu mijn verkiezingsbeloften, mocht ik vanavond onverhoopt winnen:
1. Ik zal niet één, maar drie keer per week een stukje schrijven
2. De AOW-leeftijd gaat niet omhoog
3. Gratis vegetarische balletjes voor iedereen met een rode alvleesklier
4. Nee, je hoeft niet naar huis vannacht

Aldus niet uitgesproken op het Blogbal 2015. Ik dacht dat het de bedoeling was dat ik iets zou voorlezen, maar dat bleek juist niet de bedoeling. Hedy d’Ancona was er ook. Zij mocht wel iets zeggen. Ze zei dat bloggers belangrijker zijn dan journalisten. Populist.

Ik werd geen Blogger des Vaderlands. Met twee stemmen eindigde ik op een gedeelde laatste plaats.