5 minuten #51 – Fuck the system
Vroeger zag je wel eens van die gastjes lopen met legerjasje waarop ze met benzinestift ‘fuck the system’ hadden geschreven. Dan dacht ik altijd, fuck jezelf of zo, met je lelijke legerjasje. Inmiddels ben ik het hartstochtelijk met ze eens. Al zullen de meeste van die gastjes tegenwoordig bij een bank werken.
Een goede vriendin zoekt een baan. Ze wil de veertig uur die ze van plan is te gaan werken graag enigszins nuttig besteden. Daarom zocht ze iets met het milieu of de ouderen of de koffieboertjes in Ecuador of weet ik veel. Tot nu toe zonder succes. Ze moet wel eten, dus nu gaat ze waarschijnlijk bij een reclamebureau werken of zoiets stoms.
Ik heb dat ook een tijdje gedaan. Het hele bedrijf was ingericht op de verkoop van reclamecampagnes. Met tweehonderd man deden we ons uiterste best om je te laten geloven dat je je neus beter in papieren zakdoekje a kon snuiten dan in papieren zakdoekje b. Tegelijkertijd was een ander bedrijf met tweehonderd andere mensen bezig om te zorgen dat je juist voor zakdoekje b koos en niet voor a. Het kan ook andersom zijn geweest. Maar waar het om gaat: 400 mensen verdoen hun tijd en de consument betaalt voor 50% papier en 50% onzin.
Nu ik het zo opschrijf klinkt het eigenlijk als een heel goed systeem. Iedereen werk, iedereen blij. Behalve dan mijn vriendin en het milieu en de ouderen en de koffieboertjes in Ecuador.
TOELICHTING
Je hebt natuurlijk ook mensen die het systeem prima vinden zoals het is. Omdat het klootzakken zijn of egoïsten of omdat ze niet beter weten of omdat ze nou eenmaal anders tegen de dingen aankijken. Maar het is zuur dat je jezelf veertig uur per week moet wegcijferen voor een of andere bullshitbaan, omdat het haast onmogelijk is om tegelijkertijd goed te doen en niet dood te gaan van de honger.
Je kunt dus maar het beste een beetje pragmatisch zijn. Accepteren dat je baan nergens op slaat en je geld uitgeven aan fatsoenlijke producten in plaats van aan veel te dure zakdoekjes. Hoe moeilijk dat ook is, als je voortdurend te horen krijgt dat die zakdoekjes echt heel gaaf zijn. Bijvoorbeeld: ik las dit stukje net nog even over en bij het woord ‘koffieboertjes’ kreeg ik direct zin in koffie. En bij ‘Ecuador’ in reizen.
Eenvoudig beroep eigenlijk, marketeer.