5 minuten #7 – Vrijheid

Het was Bevrijdingsdag, Bevrijdingsavond zelfs, toen ik naar het Westerpark in Amsterdam ging om het staartje van het Bevrijdingsfestival mee te pikken. Sommige bezoekers waren dronken, anderen kwamen net opgelucht van hun werk, er waren mooie meisjes, kortom, het was er enig. Ik dronk bier en danste op de muziek van Cowboy & Henk en toen was het ineens afgelopen. Wet en regelgeving. Terwijl het pas half negen was. Is dat nou vrijheid?

Het is toch al zo dwaas dat de overheid heel veel geld pompt in gratis festivals waar de meeste mensen niet naartoe kunnen omdat ze moeten werken, en waar je niet onbehoorlijk dronken kunt worden omdat je de dag erna ook moet werken. Laten we daarom Tweede Pinksterdag of Hemelvaart inruilen voor een vrije Bevrijdingsdag. Of, dat kan ook, Bevrijdingsdag voortaan altijd op een zaterdag houden. Vasthouden aan 5 mei is onnodig, veel andere feestdagen zijn ook niet datumvast en dat is nooit een probleem geweest. Die 5e mei is toch al hartstikke discutabel. Het Zuiden was al veel eerder bevrijd en Texel en Schiermonnikoog juist later. Bovendien, wat zijn een paar dagen nou op zeventig jaar?

Vandaag zag ik hoe een konijntje door een raaf (of een andere grote zwarte vogel) werd gegrepen. Ik wilde tussenbeide komen, maar ik bedacht me. Waarschijnlijk was het konijntje gewond en zou hij het toch niet redden. Dan kon die raaf er maar beter snel een eind aan maken. Er zijn mensen die zeggen, laat het gaan, het is de natuur, maar als we de natuur haar gang zouden laten gaan dan bestond half Nederland niet.

Ook kun je zeggen: zonder natuurlijke vijanden komen er te veel konijntjes, maar dat bestaat niet. Konijntjes zijn supergaaf, die heb je nooit te veel.

Later zag ik drie Ierse jongens op gehuurde scooters. Ze reden als gekken en ik vermoed dat minstens de helft van hen het niet heeft overleefd. Je moet zulke jongens geen scooters verhuren. Op een zeker punt eindigt vrijheid en begint waanzin.

TOELICHTING
Aan de eerste twee alinea’s heb ik helemaal niets toe te voegen. Het is dat ik ze zelf geschreven heb, anders zou ik de schrijver complimenteren met zijn heldere visie.

Het stuk over de konijntjes heeft niets met Bevrijdingsdag te maken. De vijf minuten waren nog niet om, zo zit de vork in de steel. Ik werk in de buurt van Station Sloterdijk en als ik ’s avonds naar huis fiets zie ik altijd wel honderd konijntjes. Ik voel me dan zo ontzettend gelukkig dat ik me ervoor schaam.

Het is natuurlijk niet per se erg als half Nederland niet bestaat. Het ligt er alleen aan welke helft. De helft die denkt dat het gaaf is om op een scooter te rijden, daar kunnen we best zonder. Al zijn die mensen natuurlijk wel uitermate geschikt om uit te lachen. Nederland, prima landje eigenlijk.

Disclaimer: 5 minuten is een wekelijkse serie stukjes die geschreven zijn in 5 minuten. Vandaar die titel. De toelichting is later geschreven. Dat duurt uren.