5 minuten #88 – Gisteren ging ik naar de cinema
Mijn vriendje nam liedjes van de top 40 op met een cassettebandje. Omdat ik fan was van mijn vriendje ging ik ook liedjes van de top 40 opnemen met een cassettebandje. Ik jatte een cassettebandje van mijn vader en wachtte tot het vrijdag was.
Het was niet dat ik zo enthousiast was dat ik niet kon wachten. Ik was het zelfs bijna vergeten. Ze waren al bij de nummer 3 toen ik me herinnerde dat ik liedjes op zou nemen. Het was Crazy van Seal. Ik kende het niet. Ik kende geen enkel liedje, behalve de liedjes die gecoverd werden bij De Soundmixshow. Zoals het hoorde drukte ik te laat op record en te laat op stop, zodat ik het begin van Crazy niet had en het begin van de afkondiging wel. Dat laatste was handig; zo wist ik dat het Crazy van Seal was. (Dit verhaal speelt zich af in het verleden. Je had in die tijd nog geen Shazam.)
Op 2 stond Do The Bartman, een liedje van Bart Simpson dat vreemd genoeg zo goed als vergeten is. Dat wil zeggen, als ik erover vertel kent niemand het, terwijl het een enorme hit was.
Op 1 stond Raymond van het Groenewoud met Liefde Voor Muziek. Toen kwam er een vriendinnetje binnen dat mij uitlachte omdat ik een koptelefoon op mijn hoofd had. De schaamte was ondraaglijk. Het is nu 25 jaar later. Het vriendje is nog steeds mijn vriendje. Het vriendinnetje zie ik nooit meer.
—
De eerste zin van Liefde Voor Muziek luidt: ‘Gisteren ging ik naar de cinema.’ Ik ging eergisteren naar de cinema. Ik ga tegenwoordig heel vaak naar de cinema. Ik heb namelijk een kaart gekocht waarmee je voor 19 euro per maand zo vaak naar de cinema mag als je wil. Het heet Cineville en het bestaat al heel lang. Ik ben vaak wat aan de late kant met dat soort dingen.
Het voordeel voor mij is dat ik de afgelopen twee weken vier films in de cinema heb gezien. Dat zijn er drie meer dan in heel 2015. Het voordeel voor de filmindustrie is dat ik 19 euro per maand aan ze uitgeef in plaats van 9 euro per jaar.
De film die Raymond van het Groenewoud zag was The Blues Brothers. Hij heeft het over een kerkdienst waar hij een stel uitgelaten zwarte apen zag. Ook zingt hij over Tina Turner haar onderkant. Ik heb lang gedacht dat die apen werkelijk apen waren en dat het over haar voetzolen ging. Inmiddels weet ik beter, al twijfel ik in dit verband sterk aan het woordje ‘beter’.