Schrijvers op de snelweg
Als schrijvers geen schrijvers waren dan zouden we met zijn allen de snelweg op lopen om te protesteren tegen de voorgenomen btw-verhoging op boeken.
Met onze laptops gingen we op het asfalt zitten. Het was de snelweg naar de Efteling. Wij hielden van symboliek.
Sommigen van ons hadden geen laptops. Zij droegen kroontjespennen en opschrijfboekjes met zich mee. Zij leken tenminste op schrijvers. De laptopschrijvers konden net zo goed consultants zijn, die lopen ook op gympen tegenwoordig.
Bekende schrijvers mochten niet meedoen. Dat was vanwege de beeldvorming. Er was lang over gedebatteerd. De aanwezigheid van bekende schrijvers vergrootte de kans op media-aandacht, dat was waar, maar ze brachten ook het risico met zich mee dat we niet zielig genoeg gevonden zouden worden. Bekende schrijvers hebben geld zat.
En dus zaten alleen de onbekende schrijvers op de snelweg. We waren zo onbekend dat we ons aan elkaar voor moesten stellen. We vroegen bij welke uitgeverij we zaten, we vroegen of we fictie of non-fictie schreven, we vroegen of we weleens op het Boekenbal waren geweest.
We namen ons voor om elkaars boeken te kopen, maar alleen als de btw-verhoging niet doorging, anders konden we het niet betalen.
Allemaal schreven we over de belevenissen van die dag. We schreven over de saamhorigheid, over de gedeelde passie, over de inspirerende energie.
De non-fictieschrijvers noteerden minutieus wat er gebeurde. Sommigen haalden filosofen aan om te verklaren hoe het zover had kunnen komen.
De fictieschrijvers verzonnen krankzinnige metaforen, die ze een heel verhaal vol konden houden. Een absurdist eiste dat de S van schrijverij werd toegevoegd aan de letters OCW. Een moderne dichter rijmde btw-verhoging op rode diesel. Een postmodernist schreef een verhaal waarin hij een verhaal schreef waarin hij een verhaal schreef.
Alles wat we geschreven hadden gooiden we op een hoop. In de verte klonk geronk. Het kwam snel dichterbij.
Onze blokkade was niet opgewassen tegen 130 kilometer per uur. Op slag waren we dood. De snelweg kleurde rood. De moderne dichter draaide zich om in zijn graf,
Die avond zat er een bekende schrijver bij een talkshow. De bekende schrijver vertelde over zijn nieuwe roman. Op de vraag wat hij van de voorgenomen btw-verhoging op boeken vond, antwoordde hij dat er ergere dingen speelden. Daar waren wij het roerend mee eens. Daarom protesteerden wij niet. Daarna kwam er een item over ouderen die spijt hebben van hun tatoeage.
Ontvang stukjes in je mail door je in te schrijven op de stukjes-in-je-mail-dienst.