5 minuten #1 – Het begin

Hallo. Dit is een nieuwe rubriek op deze site. Het gaat zo: elke woensdag om 22:51 uur zal ik vijf minuten lang typen en het resultaat daarvan zet ik online. Voor de goede orde en de leesbaarheid en de lieve vrede zal ik de tekst vóór plaatsing op grove fouten controleren, want anders is het voor niemand leuk. Nu misschien ook niet, maar dat is dan maar zo.

Je kunt je afvragen waarom deze rubriek bestaat. Je kunt je zoveel afvragen. Je kunt het ook niet doen. Bekijk het maar. Ik bedoel, kijk maar wat je ermee doet.

Het idee is dat ik dit elke week ga doen. Dat had ik al gezegd. Het hoe en waarom van 22:51 uur, daar ben je vast benieuwd naar. Het berust op louter toeval. Ik had een idee (dit idee), keek op de klok en de rest is geschiedenis (een uitdrukking die ik graag gebruik). De tijdspanne van vijf minuten leek me wel praktisch. Makkelijk te onthouden en als je ergens vijf minuten over typt kan het nooit langer dan vijf minuten duren om het te lezen (dat klopt waarschijnlijk niet, er zijn ongetwijfeld mensen die sneller typen dan je (men) kan lezen, maar ik ben niet een van hen). Ik zal straks misschien timen hoe lang het duurt om dit te lezen en dan vertel ik dat volgende keer. Enfin.

Het tijdstip is zeer onpraktisch, dat staat buiten kijf. Hoe vaak zal het gebeuren dat ik ergens ben, in bijvoorbeeld een concertzaal of een trein of een voetbalstadion (daar kom ik nooit) op woensdag om 22:51 uur? Waarschijnlijk heel vaak. Hoe lossen we dat op? Geen idee. Daar vinden we wel iets op, samen of alleen. Dit alles was ter introductie. Volgende keer zal ik wellicht een anekdote vertellen. Tot dan.

RECENSIE
Dit is een nieuw idee (jawel, twee nieuwe ideeën ineen, het kan niet op) en wel dat ik na de vijf minuten mijn eigen tekst recenseer. Ik zal deze keer volstaan met het volgende:
1. Ik beloof nogal wat voor volgende keer, namelijk dat ik zal vertellen hoe lang het duurt om bovenstaande tekst te lezen en dat ik een anekdote ga vertellen. In beide gevallen houd ik een slag om de arm. Dat vind ik verstandig van mezelf.
2. Het valt me op dat ik vrij veel haakjes gebruik. Ook gebruik ik het woord ‘enfin’ en de uitdrukking ‘buiten kijf staan’. Dat laatste vond ik lelijk toen ik het typte, maar toen ik het terug las vond ik het meevallen. Zo zie je maar.

Goed, dit was misschien niet echt een recensie. Alle begin is moeilijk (ook al zo’n lelijke uitdrukking (of is het geen uitdrukking?)) (weer haakjes!) (haha, weerhaakjes. Wie gaat er mee vissen?)