5 minuten #105 – Herlezen

Als het mooi weer is maak ik geen tijd om op te ruimen. Dan moet ik zwemmen in de Amstel en fietsen (niet hard natuurlijk, gewoon op de stadsfiets. Wielrennen? Ik kijk wel uit!) en naar festivals (dat moet ook bij lelijk weer) en dan hou ik geen tijd, energie en zin over om de boeken van de vloer te rapen en voor je het weet is het een zootje.

Gelukkig heb ik niet veel spullen. Alleen boeken eigenlijk. En cd’s, maar die stop ik in een doos waarin nog ruimte is. De boeken zet ik in een kast, in twee kasten zelfs, en daar is geen ruimte meer. Ik zou een lading boeken van de hand kunnen doen. De meesten ga ik toch nooit meer lezen. Maar ik hou ze. Ook de stomme boeken. Omdat er herinneringen aan hangen. Dan kijk ik naar de boeken en dan denk ik: dat was een mooie tijd.

Soms herlees ik een stukje. Een of twee pagina’s. Vooral als ik zelf wil schrijven en vastzit. Ik lees mezelf op gang. Slechts twee keer herlas ik een heel boek. Blauwe Maandagen, omdat ik het op mijn verjaardag kreeg en het lullig vond om het ongelezen in de kast te zetten, en Liesje in Luiletterland, omdat dat het enige was wat ik bij me had tijdens een treinreis tussen Groningen en Den Haag.

Turks Fruit, mijn favoriete boek ooit, heb ik nooit herlezen. Omdat ik liever iets nieuws (‘nieuws’) van Wolkers lees. Misschien ook omdat ik bang ben dat het toch niet zo mooi blijkt te zijn. Dat herlezen de herinnering verpest.

—

Een Zomergast, in mijn herinnering was het Annet Malherbe, liet een fragment zien waarin een koffer, in háár herinnering, uitpuilde van de krentenbollen. Het bleken in werkelijkheid slechts een stuk of tien krentenbollen te zijn. Doodzonde was dat. Dat is precies waar ik voor vrees. Dat ik niet opnieuw verliefd word op Olga. Dat ze geen droomvrouw is, maar koffer waarvan je de bodem kunt zien.

Kort geleden las ik De Walgvogel, Wolkers’ eerste roman na Turks Fruit. Het was geweldig. Ik hoef waarschijnlijk nergens bang voor te zijn. Misschien herlees ik Turks Fruit binnenkort. In dat geval, eveneens misschien, meer.