Het probleem van de yoghurt en de krant
Voor mijn Albert Heijn staat een man die kranten verkoopt. Het gaat niet goed met de man. Dat zegt hij zelf. Je kunt het ook zien. Hij ziet er niet goed uit. Het gaat slecht.
De mensen zijn onaardig tegen de man. Zonder hem aan te kijken lopen ze hem voorbij. Ze kopen geen kranten. De man heeft honger, hij moet eten. Hij snapt niet waarom de mensen zo onaardig zijn.
Het lijkt alsof hij elke dag opnieuw ontdekt dat de mensen geen kranten kopen. Vandaag kopen ze niets, zegt hij. Wat is er toch aan de hand vandaag? Het lijkt wel alsof iedereen haast heeft.
Rond Kerstmis, niet afgelopen Kerstmis maar de Kerstmis ervoor, gaf ik de man 10 euro. Dat was vanwege de kerstgedachte en omdat ik via Marktplaats een tafel had verkocht die ik gratis had gekregen. Het was de eerste keer dat ik de man geld gaf. Hij was mij erg dankbaar. Hij zei dat hij moest huilen van geluk. Dat was bij wijze van spreken, hij huilde niet echt.
Ik had verwacht dat hij mij daarna zou herkennen, dat hij wist dat er bij mij iets te halen valt, maar de volgende dag herkende hij mij al niet meer.
Inmiddels herkent de man mij wel. Soms koop ik een krant. Dan maken we een praatje. Het praatje is een klaagzang. Het leven is zwaar, de zaken gaan slecht. De mensen zeggen: fijne dag, fijne dag, maar daar heb je niets aan, van fijne dag kun je niet eten.
Ik begrijp de man. Ik zou ook klagen. Dat doe ik zelfs erg vaak, en ik heb niet eens honger.
Nu doet zich een probleem voor. Ik zal het uitleggen. Als de man mij ziet, dan weet hij: die koopt soms een krant. Als ik een keer geen krant koop, dan is zijn dag nog slechter dan die al was. Dat wil ik niet.
Ik wil ook niet elke keer als ik naar de Albert Heijn ga een krant van hem kopen. Ik weet niet waarom ik dat niet wil, maar het is zo.
Er is een andere supermarkt in de buurt. Dat is een Lidl. Daar staat ook een man, maar die kijkt altijd naar de grond. Je kunt hem ongezien passeren.
Naar de Albert Heijn ga ik alleen als ik zin heb om een krant te kopen, of als ik sojayoghurt nodig heb. Bij de Lidl hebben ze alleen vieze sojayoghurt. Voor lekkere sojayoghurt moet je bij de Albert Heijn zijn. Ik koop twee liter per keer, zodat ik niet te vaak naar de Albert Heijn hoef.
De sojayoghurt kost 1 euro 49 per liter. Vroeger kostte de sojayoghurt 2 euro 59 per liter. De prijs is drastisch verlaagd.
Als je een krant wil kopen moet je een QR-code scannen. Daarna kun je kiezen hoeveel je wil betalen: 2 euro 50, 3 euro 50 of 5 euro. Ik kies 3 euro 50. Dat vind ik een mooie prijs.
Vroeger betaalde je voor twee bekers sojayoghurt 5 euro 18. Dat is meer dan 3 euro 50.
Tegenwoordig betaal je 2 euro 98. Dat is minder dan 3 euro 50.
Ik wil niet dat de man door mijn toedoen ongelukkig wordt. Ik wil ook niet dat het mij meer kost om hem niet ongelukkig te maken dan dat de producten kosten die er de oorzaak van zijn dat ik überhaupt voor de keuze kom te staan om de man al dan niet ongelukkig te maken. Je kunt hier je schouders over ophalen, je kunt er ook een probleem van maken. Ik maak er een probleem van.
Wat is eigenlijk een probleem? Kun je dat objectief vaststellen, of zijn problemen per definitie subjectief? Sommige mensen ervaren het bijvoorbeeld als een probleem dat er mensen uit andere landen in Nederland komen wonen. Sommigen ervaren het als een probleem dat de parkeertarieven met 10 procent worden verhoogd. Sommige ervaren het als een probleem dat een soeverein land door het leger van een ander land wordt binnengevallen. Sommigen ervaren het als een probleem dat er een volk wordt uitgemoord.
Voor het door mij geschetste probleem bestaan eenvoudige oplossingen. Ik zou drie liter sojayoghurt per keer kunnen kopen. Ik zou meer geld voor de krant kunnen betalen. Ik zou de sojayoghurt bij een andere Albert Heijn kunnen kopen.
Ik kies voor het laatste. De andere Albert Heijn is ver weg. Ik moet op de fiets. Het regent. Elke oplossing brengt een nieuw probleem met zich mee.
Wil je deze stukjes in je mailbox ontvangen? Dat kan en het is gratis en er zitten geen addertjes onder het gras. Waar maak je dat nog mee tegenwoordig?