5 minuten #58 – een gebroken stuur
Het is pinkstermaandag. Ik kwam daar vrijdag jongstleden pas achter, dat het vandaag pinkstermaandag zou zijn. Dat komt doordat ik geen baas heb. Dan doe je niet aan verplichte vrije dagen. Je werkt gewoon als je zin hebt om te werken of als je een deadline hebt of als je geld dreigt op te raken. Als dat allemaal niet het geval is, dan werk je niet. Dat staat volledig los van de uitstorting van de heilige geest van Jezus van Nazareth, toch al een sterk verhaal als je het mij vraagt.
Ik voelde me fijn, vanochtend, toen ik naar mijn kantoortje fietste. Een vorm van zelfvoldaanheid waarschijnlijk, omdat ik niet in bed was blijven liggen. Ik werd extra vrolijk van het weer, dat niet superlekker was. Over een maand, als het echt zomer is, kan ik een week lang elke middag vrij nemen en wie maakt me dan wat?
Niemand, om precies te zijn.
Ik ging er bijna van fluiten. En toen trok ik op bij een stoplicht en toen boog mijn stuur naar achteren. Er zat een flinke scheur in. Ik had natuurlijk geluk, voor hetzelfde geld was het in volle vaart gebeurd en dan had het heel slecht af kunnen lopen.
Toch was ik niet blij. Mijn goede humeur was nergens meer te bekennen. Gelukkig was ik vlak bij een fietsenwinkel, zo wist ik, maar die bleek dus gesloten vanwege dat stomme Pinksteren. Bij station Rai was de fietsenwinkel wel open en toen was ik toch weer een beetje blij, maar toen bleek dat het alleen om de stalling ging. De fietsenmaker zelf was vrij. Ik huurde een ov-fiets en kreeg ruzie met een taxichauffeur.
TOELICHTING
Je hebt mensen bij wie het elke dag zo gaat, stemming-wise. Dat zijn meestal maar vermoeiende mensen. Ook bij mezelf vind ik het niets, al die emotieveranderingen op een dag. Gelukkig heb ik daar alleen last van als mijn stuur breekt op tweede pinksterdag.
Ik zie niet in wat het nut is van collectieve vrije dagen. Er zijn vast voordelen, maar ik ken een fietsenmaker in Amsterdam die hierdoor klandizie is misgelopen. Het betreft de firma Zijwind aan de Scheldestraat.
Verder vind ik dit maar een saai stukje, terwijl het in potentie juist heel spannend had kunnen zijn. Misschien kom ik beter uit de verf als mijn avonturen niet werkelijk avonturen zijn.
Er is tegenwoordig ook een nieuwsbrief met twee abonnees, and counting.